Οι βυζαντινές μορφές που πρωταγωνιστούν στους 'χορούς' διακρίνονται να είναι τοποθετημένες σε αρμονικά μοτίβα. Οι υφασμάτινες αυτές συνθέσεις που δημιουργούνται αποτελούν στιγμιότυπα από εικονικές συνεχείς δράσεις.

Η αλλαγή του οικείου περιβάλλοντος των μορφών-συμβόλων τείνει να γύρει ερωτήματα για τον ρόλο τους, πράγμα που θέλει να πετύχει η καλλιτέχνης εξετάζοντας την εξέλιξη του συμβολισμού στο χρόνο.